Pozornie pisanie książek historycznych niczym nie różni się od tworzenia prozy lub innych pozycji literackich. Z drugiej strony, tworzenie literatury historycznej wymaga wiedzy, dbałości o szczegóły i czegoś, co można by nazwać swoistym, wewnętrznym powołaniem. Jak zatem pisać dzieła rozumiane jako „historyczne”?
Kilka szczegółów technicznych
Pisanie książek należy rozpocząć od narzucenia sobie swoistego reżimu. Pisać należy wówczas, gdy ma się do tego tzw. wenę. Tworzenie treści na siłę nie jest dobrym pomysłem, gdyż w ten sposób być może pisze się poprawnie, ale bez polotu. Kolejna kwestia to tzw. „ciche dni”, gdy po prostu nie chce się pisać. Każdy, kto tworzy tekst wie o co chodzi. Są dni, w którym klawiatura – dosłownie – pali się nam pod palcami. Niestety, czasem bywa tak, że nie ma się ochoty na stworzenie nawet kilkunastu zdań. Czas ten warto wykorzystać np. na research. Bądź co bądź, wyszukiwanie treści merytorycznych to swoiste urozmaicenie swojej pisarskiej pracy, które również wymaga pewnej uwagi.
A skoro już o wyszukiwaniu mowa…
Wyszukiwanie informacji niezbędnych do tworzenia dobrej książki historycznej (zobacz na tantis) powinno mieć charakter wielopłaszczyznowy. Dzięki temu ryzyko popełnienia błędów jest dużo mniejsze. W związku z tym, warto:
– czytać dużo książek o etapie historii, który nas interesuje, dzięki czemu można w miarę szybko zdobyć określony zasób wiedzy,
– uczestniczyć w projektach edukacyjnych, sympozjach, a także – jeśli to możliwe – w wielu różnych wykładach o tematyce historycznej,
– zarejestrować się na forach historycznych, gdyż można tam spotkać osoby, które szybko zweryfikują posiadaną przez nas wiedzę,
– spotykać się z pasjonatami historii, gdyż wokół nas jest ich całkiem sporo.
Tak, jest to proces czasochłonny. Ale przecież historia zna autorów, którzy pisali swoje książki przez wiele długich lat.
Podsumowanie
Tworzenie literatury o charakterze historycznym, to poważne wyzwanie dla pisarza. Na szczęście rosnąca liczba czytelników jest w stanie wynagrodzić wszelkie trudy.